از انتشار بازی Apex Legends تقریبا چهار سال می‌گذرد. بازی‌ای در دنیای Titanfall که کمتر کسی فکرش را می‌کرد بتواند در حد و اندازه‌های تایتانفال ظاهر شود و از بین سیل بزرگی از بازی‌های بتل رویال، زنده بیرون بیاید. اما ایپکس نه تنها از پس ماموریت خودش برآمد، بلکه حالا میتوان گفت که در مجموع بهترین بازی بتل رویال بازار است.
اینا رو هم بخون:
از انتشار بازی ایپکس لجندز تقریبا چهار سال می‌گذرد. بازی‌ای در دنیای تایتانفال که کمتر کسی فکرش را می‌کرد بتواند در حد و اندازه‌های تایتانفال ظاهر شود و از بین سیل بزرگی از بازی‌های بتل رویال، زنده بیرون بیاید. اما ایپکس نه تنها از پس ماموریت خودش برآمد، بلکه حالا میتوان گفت که در مجموع بهترین بازی بتل رویال بازار است.
اولین بازی بتل رویالی که حوالی سال ۲۰۱۷ سر و صدا کرد، PUBG بود. یک شوتر نظامی که مشخصا تا به حال عین آن را در عناوینی مثل Arma دیده بودیم، اما با یک تفاوت بزرگ؛ مود بتل رویال که تا به حال بازی‌ای آن را به این شکل و در ابعاد گسترده به نمایش نگذاشته بود. پس از آن، Fortnite که تازه منتشر شده بود و کسی فکرش را نمی‌کرد با رونمایی از یک نسخه‌ی بتل رویال رایگان ، دنیای سرگرمی را زیر و رو کند، بمب بعدی بود.
پس از رکوردشکنی‌های پابجی در استیم و موفقیت‌های فورتنایت با ایونت‌های باشکوه داخل بازی، حالا همه دنبال این بودند تا یک بازی بتل رویال منتشر کنند. بتلفیلد ۵، سی‌اس گو، بلک آپس ۴ و حتی فورتزا هورایزن ۴، جزو بازی‌های بزرگی بودند که روی این موج سوار شدند. ایپکس لجندز خیلی دیرتر وارد بازی بزرگترها شد و از همان اول، طرفدارهای تایتانفال که منتظر رونمایی از نسخه‌ی سوم بودند و هنوز نمی‌دانستند که EA چه برنامه‌هایی برای ریسپاون و بازی‌های استار وارز دارد، شاکی شدند. با این حال به نظر من، ایپکس لجندز نه تنها بهترین، بلکه یکی از کامل‌ترین مسیرهای تکامل یک بازی لایوسرویس را در سال‌های اخیر تجربه کرده است.
برای این که بخواهیم ایپکس لجندز را بررسی کنیم، باید اول تایتانفال را بشناسیم و قبول کنیم که ایپکس، از خیلی جهات شبیه به تایتانفال نیست. در واقع با این که هر دو بازی در یک دنیای مشترک جریان دارند، سلاح‌ها مشترک و یا مشابه هستند و فقط تایتان‌ها حذف شده‌اند، اما ایپکس یک بازی به مراتب کندتر است. به خاطر ذات بتل رویال بودن بازی، حرکت در نقشه‌های وسیع و بزرگ ایپکس کمی کندتر شده و حتی تا اوایل سال سوم، خبری از وسایل نقلیه در بازی نبود.
از طرفی تایتانفال مکانیک‌هایی مثل دبل جامپ و وال رانینگ یا همان راه رفتن روی دیوار را برای اولین بار در بازی‌های شوتر به صورت جدی وارد کرد، طوری که حتی کال آو دیوتی با نسخه Advanced Warfare آن را کپی کرد. ایپکس لجندز با این که در همان دنیا جریان دارد، هنوز نه راه رفتن روی دیوار را دارد و نه دبل جامپ. به طور کلی، ایپکس از نظر فیزیک و پارکور «شبیه» به تایتانفال است، اما در قامت یک نسخه‌ی ابتدایی‌تر و کندتر.
با این وجود، بازی هنوز هم جذاب و منحصر به فرد است. فیزیک بازی و نوع حرکت یا Movement System ایپکس لجندز با این که شبیه به یک نسخه بدون دست و پا از حرکات سریع تایتانفال است، اما به شدت بالانس‌تر شده و البته آن را به یک بازی مناسب برای مسابقات آنلاین و لیگ‌ها تبدیل می‌کند. جدا از آن، بازی به همان اندازه که به مهارت‌های تیراندازی و یاد گرفتن سلاح‌ها نیاز دارد، هوش بازیکن برای جابه‌جایی سریع در محیط و پیدا کردن امن‌ترین مکان را می‌طلبد.
اما چه چیزی ایپکس را تا این حد محبوب کرد؟ به نظر من ایپکس با این که سرعت و نرمیِ حرکت بازی‌های تایتانفال را ندارد و حتی مثل آن‌ها حس قدرت کنترل یک تایتان را منتقل نمی‌کند، یک بازی همه‌پسند است؛ شاید همه‌پسندترین بتل رویالِ حال حاضر. شاید فکر کنید که همه کال آو دیوتی دوست دارند، اما کال آو دیوتی وارزون در واقع همان فرم سریع حرکت را دارد و البته یک بتل رویال واقع‌گرایانه است. فورتنایت از طرفی با این که یکی از متفاوت‌ترین و نوآورانه‌ترین بتل رویال‌های بازار است، مخاطب هدف خودش را کودکان و نوجوانان قرار داده و بزرگسالان کمتر به آن جذب می‌شوند.
از سوی دیگر، بازی‌های دیگر واقع‌گرایی و رئالیسم را بیش از حد وارد فرمول خود کرده‌اند و ایپکس لجندز برخلاف آن‌ها، یک دنده عقب از سوی چیزی است که حتی تایتانفال پیش‌تر آن را پیاده کرده بود. به نظر من برگ برنده‌ی ایپکس همان دنیا و کانسپت کلی بازی است. این که «چرا» ۶۰ بازیکن مختلف برای برنده شدن مسابقات ایپکس وارد بازی شده‌اند و هر کدام از آن‌ها یک «لجند» یا قهرمان را کنترل می‌کند نه یک سرباز بی‌نام و نشان. با این که فورتنایت از این نظر سعی کرده با اسکین‌های مختلف به بازیکن‌ها حس کنترل شخصیت‌های محبوبشان را القا کند، اما ایپکس لجندز فرم قصه‌گویی بازی‌هایی مثل دوتا ۲ و لیگ آو لجندز با قهرمان‌هایشان را پیاده کرده است.
خودتان حساب کنید که معرفی هر فصل جدید ایپکس، با رونمایی از لجند جدید مقدمه‌چینی می‌شود و خیلی‌ها نه تنها به خاطر دیدن قابلیت‌های این لجند، بلکه به خاطر فهمیدن قصه‌ی او در مسابقات بزرگ ایپکس تریلرهای هر فصل را دنبال می‌کنند و دوباره به بازی برمی‌گردند. ایپکس نه یک بازی خشک و خالی و صرفا با تمرکز روی المان‌های اکشن، بلکه جایی برای به چالش کشیدن توانایی‌های دیگر بازیکنان است. هر لجندی که بازیکن انتخاب می‌کند، یک سری ویژگی منحصر به فرد دارد که در قالب قابلیت‌های Passive، Tactical و Ultimate پیاده شده است. بازیکن‌های ایپکس علاوه بر این که یکی از بهترین و بالانس‌ترین شوترهای نسل اخیر یعنی تایتانفال را در یک بازی بتل رویال تجربه می‌کنند، بلکه حالا باید قابلیت‌های لجند مخصوص خود را یاد بگیرند.
هر کدام از لجند‌ها در یک کلاس یا دسته‌بندی خاص قرار می‌گیرند. بعضی از آن‌ها برای حمله هستند، بعضی از آن‌ها جای دشمن را سریع‌تر پیدا می‌کنند، بعضی‌ها ساپورت هستند و بعضی‌های قابلیت‌های دفاعی خاصی دارند. هر کلاس چند کاراکتر مختلف دارد که ترکیب آن‌ها با سلاح‌هایی که پیدا می‌کند، یک تجربه منحصر به فرد را می‌سازد. به طور کلی، به نظر من جای چنین سیستمی حداقل در بین بتل رویال‌هایی که هنوز هم در حال حاضر بازیکن‌های زیادی دارند، به شدت احساس می‌شود و ایپکس لجندز فرمی بسیار ساده‌تر اما کارآمد از بازی‌های اسکیل‌بیسد مثل دوتا ۲ را در یک بازی بتل رویال ارائه داده است.
ایپکس لجندز مشکلات کمی هم ندارد. اگر از سیستم رنک‌بندی بازی که مخصوصا از فصل گذشته دچار تغییرات زیادی شده که خیلی از هواداران را نگران کرده بگذریم، به نظرم جای یک آپدیت نسل نهمی درست و حسابی برای کنسول‌ها احساس می‌شود تا حداقل بتوانند بازی مورد علاقه خود را ۱۲۰ فریم بر ثانیه بازی کنند. با این حال، به نظرم مشکلاتی از این دست، تاثیر مستقیمی روی محصول نهایی و عملکرد آن ندارد. ایپکس همواره یک بازی زنده باقی مانده و با این که آپدیت‌های مداوم زیادی را در طول فصل ندارد، اما حداقل یک فصل جدید سر هر ۳ ماه، یک ایونت برای هر ماه و چند تخفیف مختلف به بهانه‌های مختلف دارد. در این بین، به نظرم ایپکس بهترین فرم تکامل را از آن بازی سال ۲۰۱۹ داشته است.
اگر نگاهی به رویه چند سال گذشته EA بی‌اندازیم متوجه می‌شویم ایپکس لجندز چقدر متفاوت بوده که توانسته دوام بیاورد! پشتیبانی افتضاح و عدم رسیدگی به بسیاری از نقص‌ها در عناوین دیگری که EA ناشرشان بوده باعث شده تا پلیرها سریعا به فکر یک جایگزین برای بازی محبوب خود باشند. اما در این بین ایپکس لجندز متفاوت است. حداقل همینکه نمی‌توانیم یک عنوان مشابه با آن را پیدا کنیم و در عوض روز به روز بیشتر متوجه اضافه شدن المان‌های ایپکس به عناوینی مثل وارزون یا فورتنایت هستیم نشان می‌دهد ایپکس لجندز چقدر جلوتر از سایر بتل رویال‌ها قرار دارد. حتی با وجود درآمد چشمگیر بازی، EA همچنان ترجیح می‌دهد بخش فوق‌العاده کمی از آن را برای پیشرفت ایپکس هزینه کند. به همین خاطر هیچوقت ندیدیم که ایپکس بتواند با ارائه بتل‌پسی جذاب یا آیتم‌های کازمتیک متفاوت خودی نشان دهد. ایپکس لجندز همچنان یک هسته بی‌نظیر دارد و با تکیه به همان لقب بهترین بتل رویال فعلی را یدک می‌کشد. یک گیم‌پلی بی‌نقص و پرسرعت که از دل شاهکاری به اسم Titanfall بیرون آمده و البته شخصیت‌هایی که قابلیت‌هایشان به خوبی می‌تواند جذابیت بازی را چند برابر کند!
محمدامین بهتوئی
نظرات کاربران